Tanrı bize iki insanlık olduğunu söyler. İnsanlıklardan biri ölüm ve sonsuz yıkımla son bulacaktır. Diğer insanlık ise sonsuz yaşamla son bulacaktır. Yaşama girmek için, sonsuz yaşam insanlığının bir üyesi olmalıyız.
1. Korintliler 15:22'de Pavlus şöyle yazmıştır,
Adem'de herkes ölür, Mesih'te de herkes diri kılınacaktır.
Bu ayet Pavlus'un Adem'den doğan insanlığın üyelerinin öleceğini ve Mesih'ten doğan insanlığın üyelerinin diriltileceğini söyleme biçimidir.
İsa da iki insanlıktan söz etmiştir. Buğday ve yabani otlar benzetmesini açıklarken şöyle demiştir,
İyi tohum krallığın oğullarını temsil eder. Yabani otlar ise kötü olanın oğullarıdır. (Matta 13:38).
İsa, Şeytan'ın tohumundan doğan bir insanlık ve Tanrı'nın tohumundan doğan başka bir insanlık olduğunu söylemiştir. Adem'den doğan insanlık gibi, Şeytan'ın tohumundan doğan insanlık da ölecektir. Tanrı'nın tohumundan doğan insanlık ise yaşayacaktır.
"Adem'de" ve "Mesih'te" kültürel imalardır. Kutsal Kitap bu gibi imaları kullanır. Bu imaları fark etmediğimizde ve neye gönderme yaptıklarını görmediğimizde, Kutsal Kitap'ın ne dediğini anlayamayız. Kutsal Kitap'ın yaşama girmek için yapmamız gerektiğini söylediği şeyler imalar içerir. Bunları görmez ve anlamazsak yaşama girememe riskiyle karşı karşıya kalırız.
Bunları anlamak için kendi anlayışımıza güvenmemeliyiz. Tanrı'nın zırhını giymeli ve Tanrı'dan Gerçeğin Ruhu'nu göndererek bizi bu gerçeklere yönlendirmesini istemeliyiz.